هر کودک یا بزرگسالی هر روز هدف هایی برای خود تعیین می کند، اگر چه ممکن است آن ها را هدف نخواند. برای نمونه صبح از خواب برخواستن ، آماده شدن برای مدرسه ، صبحانه خوردن ، سوار اتوبوس مدرسه شدن یا پیاده رفتن به مدرسه هدف هایی هستند که هر کدام هدف هایی فرعی در بر دارند. کار شما چه روزمره باشد و چه بسیار دشوار،به طور معمول یک هدف نهایی دارد که می تواند به چند هدف فرعی تقسیم شود. خوشبختانه، مجبور نیستیم برای همه ی کارها تلاش کنیم. در دوران کودکی حیاتی ترین کارها کاملا عادی و حتی خودکار می شوند. زیرا آن ها را هزاران بار انجام می دهیم. اگر فکر کنید می بینید که آموزش انجام خودکار این کارها به کودکان وظیفه ماست که تازه پدر و مادر شده ایم. هر چه کودکان در رسیدن به هدف هایشان موفق تر باشند، اراده ی آن ها قوی تر می شود. تقویت اراده تا حدودی به راهیابی کودک بستگی دارد؛ زیرا هرچه راه های بیشتری برای رسیدن به هدف وجود داشته باشد، احتمال موفقیت بیشتر است. نیروی اراده و نیروی راهیابی نیز هر دو تا حد زیادی به هدف های واقع بینانه و قابل دسترسی بستگی دارد. وقتی تلاش های کودک به نتیجه می رسد، در راه رسیدن به خواسته هایش ، خود را توانا می بیند و در نتیجه قدرت به وجود آورنده اراده و قدرت تفکر راهیابی در او شکوفاتر می شود.

وقتی کودک بیش فعال نیاز به توجه دارد، به جای افزایش موج بتا در مغزش، موج تتای او بالا می رود و در دستگاه EEG بالا بودن موج تتا نسبت به بتای او ثبت می شود. در جلسات نوروفیدبک درمانی، به کودک می آموزیم که چگونه موج بتای خود را بالا بیاورد. معمولاً بعد از ۳۰ جلسه درمان، کودک کاملاً می آموزد که چطور امواج مغز خود را کنترل کند . علاوه بر بهبود توجه و تمرکز در کودکان، علائم دیگر بیش فعالی نیز در کودک کمرنگ می شوند. در کودک تحت درمان با دارو، با پایان نیمه عمر دارو در بدن، علائم برمی گردد اما زمانی که کودک می آموزد که چطور امواج مغز خود را کنترل کند، علائم خاموش می شوند ، و بدان معنی است که وقتی جلسات درمانی کامل شد، کودک شما فردی نرمال خواهد بود و این نکته وجه تفاوت نوروفیدبک با سایر روش های درمانی است.

وقتی ما در رابطه ای هستیم که مورد توهین و تحقیر و بی اعتمادی قرار می گیریم یعنی نیاز به کمک حرفه ای داریم. مثلا کتک خوردن از فردی که بنا است شریک راه زندگی شما باشد هیچ توجیهی ندارد. افراد رابطه را ادامه می دهند به امید اینکه فرد تغییر کند ولی در نظر داشته باشید نمی توان به امید تغییر کسی با او ازدواج کرد. همچنین سکوت و انفعال افراد در رابطه به منزله تقویت برای رفتار اشتباه طرف مقابل است. و این که یک آدم تغییر نخواهد کرد مگر اینکه خودش بخواهد. با تصورات روتوش شده از یک آدم نمی توان یک زندگی را بنا کرد.

عشق و گرمی موضوعی است که ممکن است هرکس برداشت خود را از موضوع داشته باشد و در زندگی زناشویی بعد از گذشت چندسال حتما تغییر شکل می دهد و به دوست داشتن و یک صمیمت عمیق تری احتمالا تبدیل شود. که امنیت و ثبات بیشتری دارد. نسبت به احساس عاشقی اولیه، اما شور و هیجان کمتری را تجربه خواهیم کرد. شاید اتفاق خاصی در رابطه می افتد که باعث سردی و بی احساسی می شود. اگر همیشه سبک ارتباطی به نوعی بوده که ابراز احساسات مثبت یا منفی سخت می شود بهتر است برای اصلاح و بررسی بیشتر این موضوع به زوج درمانگر مراجعه کرد.البته زبان عشق آدم ها گاهی باهم متفاوت است و در این زمینه کتابی به عنوان زبان عشق وجود دارد که مطالعه آن بسیار مفید است.

چگونگی توضیح دادن این اتفاق به گروه سنی بچه ها بستگی زیادی دارد. و در هر گروه سنی بهتر است متناسب با درک و منطق آن ها توضیح داد. طلاق به خودی خود امنیت و دنیای امن کودکان را خراب می کند. و بهتر است این گونه به بچه ها توضیح داده شود که پدر و مادر به هر دلیلی که جدا می شوند و هر تصمیمی که میگیرند همچنان پدر و مادر شما باقی می مانند.

ما به عنوان همسر در زندگی مشترک حق داریم که بدانیم در زندگی مان چه می گذرد.وقتی با مساله ای مواجه می شویم که برایمان سوظن یا بدبینی پیش بیاید باید با شریک زندگی مان درمیان بگذاریم که بتوانیم به قطعیت برسیم و نسبت به دانستن امری ناخوشایند، خود را آماده کنیم.

سه مرحله ای که هر فردی با مساله خیانت رو به رو می شود، آن ها را طی می کند:
-عادی سازی احساسات: با برملا شدن رابطه نامشروع، احتمالا هر دوی شما به ورطه ی گردبادی عاطفی کشیده می شوید که در آن شما همسر زخم خورده با احساس عمیق خسران و شما همسر عهد شکن با انتخاب ها و عواطف ضد و نقیض رو در رو می مانید. شما به هیچ وجه احمق یا متزلزل نیستید، دیگران هم رنج و سردرگمی مشابهی را تجربه کرده اند و در دنیا شما تنها نیستید که به مشکل گرفتار آمده اید.
-تصمیم گیری درباره از سرگیری رابطه ی صمیمانه یا دست کشیدن از آن: پیش از آن که عواطف شما فرصت فروکش کردن بیابد،لازم است با احساس تزلزل خود درباره ماندن یا رفتن کنار بیایید. شما با بررسی امکاناتی که پیش رو دارید می توانید بر حسب نیازها و شرایط خود تصمیم معقولی اتخاذ نمایید. “از عشق چه انتظاری می توانم داشته باشم؟ آیا باید به احساسات خود اعتماد کنم؟ از کجا می توانم مطمئن باشم همسرم، همسر مناسبی برای من است؟”
-بازسازی رابطه: اگر تصمیم گرفتید رابطه خود را از نو سامان دهید، احتمالا ماه ها یا شاید سال ها وقت لازم دارید تا اعتماد و صمیمیت برباد رفته را دوباره به زندگی تان بازگردانید. اول از همه:
مفهوم رابطه ی نامشروع را درک کرده و به سهم خود در برابر آن مسئوولیت قبول کنید.
با معشوق خود قطع رابطه کنید.
اگر همسر عهدشکن شما هستید، اعتماد از دست رفته را جبران کنید و اگر همسر زخم خورده اید اعلام کنید که برای جلب اعتماد دوباره شما به چه چیزهایی نیاز است.
طوری صحبت کنید که همسرتان حرف هایتان را شنیده رنج شما را درک کند. به علاوه طوری گوش بدهید که همسرتان حساسیت موضوع را درک کرده و بی پرده با شما سخن بگوید.
تشخیص دهید که چگونه تجربه های دوران کودکی می تواند تاثیرات مخربی بر روی شما گذاشته باشد و چگونه می توانید رابطه ی امروز خود را از آلودگی به این تجربه ها در امان نگه دارید.